تاثیر ضدهیپرگلیسمی و آنتی هیپرلیپیدمی تجویز دراز مدت نارینجنین در موش صحرایی دیابتی

چکیده مقدمه: کاهش میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در بیماران دیابتی با استفاده از گیاهان دارویی و مواد مؤثره مشتق از آنها اهمیت زیادی دارد. نارینجنین از گروه فلاونوئیدها خواص محافظت کننده دارد که به مقدار زیاد در میوه مرکبات یافت می شود. هدف: تاثیر تجویز دراز مدت فلاونوئید نارینجنین بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موش صحرایی دیابتی. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی موش های صحرایی نر(40=n) به طور تصادفی به پنج گروه کنترل، کنترل تحت درمان با نارینجنین، دیابتی، دیابتی تحت درمان با نارینجنین یا گلیبن کلامید (کنترل مثبت) تقسیم شدند. برای دیابتی کردن موش ها mg/kg60 استرپتوزوتوسین تک دوز داخل صفاقی و mg/kg10 نارینجنین داخل صفاقی یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین به مدت 6 هفته تجویز شد. میزان گلوکز، تری گلیسیرید، کلسترول تام، کلسترول- ldl و hdl سرم پیش از بررسی و در هفته های 3 و 6 پس از بررسی اندازه گیری شد. نتایج: در گروه دیابتی درمان شده با نارینجنین میزان گلوکز سرم در هفته های 3 و 6 به طور معنی دار کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود(01/0p<). به علاوه، میزان کلسترول تام در گروه دیابتی زیر درمان در همین هفته ها در مقایسه با گروه درمان نشده کاهش معنی دار نشان نداد. از نظر تری گلیسیرید سرم نیز در گروه دیابتی درمان شده در مقایسه با درمان نشده کاهش معنی دار بدست نیامد(05/0p<). از طرف دیگر، درمان موش های دیابتی با نارینجنین در هفته ششم موجب افزایش معنی دار کلسترول hdl و کاهش معنی دار میزان کلسترول ldl سرم نشد. نتیجه گیری: تجویز دراز مدت نارینجنین در مدل تجربی دیابت قندی اثر آنتی هیپرگلیسمی داشته و موجب تغییر سودمند و معنی دار فقط در تری گلیسیرید سرم می شود. ضمناٌ، در این تغییرها اثر وابسته به زمان در حد معنی دار بدست نیامد.